Il paradiso in Sicilia

Sono arrivata in Sicilia! Ik ben aangekomen op Sicilië! Ik zal jullie zo vertellen over mijn eerste indrukken en week nummer één op school, maar eerst nog even kort de laatste twee dagen in Salerno. Zoals ik in mijn vorige blog al zei, bestond mijn laatste week in Salerno voornamelijk uit naar school gaan en op het strand liggen. Niets mis mee al zeg ik het zelf. Donderdagavond hadden een aantal leraren een aperitivo georganiseerd, waar ik met mijn huisgenoot Eyse ook naartoe ben gegaan. Met een groep leerlingen en drie leraren hebben we een paar drankjes gedronken en wat hapjes gegeten. De avond eindigde uiteindelijk een beetje aangeschoten om 02:00 ’s nachts en toen ging de wekker vrijdagochtend weer vroeg. Mijn laatste schooldag op Accademia Italiana Salerno was aangebroken. Zoals elk vrijdag ook deze dag weer een toets gemaakt. Het onderwerp dat we die week behandeld hadden, vond ik niet moeilijk, maar de toets was toch best pittig dacht ik. Al met al heb ik uit zo’n dertig a veertig oefeningen twee fouten gemaakt. Heel goed gemaakt dus! Na de les kreeg ik een diploma en het niveau dat daarop stond, viel toch een beetje tegen. De niveaus werken als volgt: A1 - A2, B1 - B2, C1 - C2. A1 is complete beginner, A2 heb je al wat kennis, maar valt er nog veel te verbeteren. Het B-niveau, vooral B2 betekent vergevorderd en het C-niveau houdt in dat je een taal perfect kunt, zoals je eigen moedertaal. Ik heb niveau A2 behaald. Op zich klopt het wel met de beschrijving. Ik heb aardig wat kennis, maar moet nog veel leren en verbeteren, maar het vreemde is dat ik vorig jaar in Florence niveau B1 heb behaald. Hetzelfde gold voor een aantal klasgenoten van mij, die al verder zijn, maar nu toch ook niveau A2 hadden behaald. Aangezien ik een beetje teleurgesteld was, toch even hierover gesproken met mijn lerares. Ze heeft me uitgelegd dat het moeilijk is iemand een bepaald niveau toe te kennen, aangezien er binnen een A2 niveau ook weer verschillende gradaties zijn. Volgens haar heb ik wel het complete A2 niveau behaald qua grammatica die we behandeld hebben, dus zit ik nu op niveau B1. Dat zorgde ervoor dat ik me wat beter voelde. ’s Middags vooral dingen voorbereid voor de reis van zaterdag. Kleding opgevouwen, kamer opgeruimd, koffer ingepakt en noem maar op. Gelukkig nog wel een gezellige laatste avond gehad. Met zijn allen uit eten geweest, aangezien er een hoop leerlingen vertrokken afgelopen weekend en omdat het Benedikt (ook een leerling op de school) zijn verjaardag was. Daarna nog een drankje gedaan bij een andere bar en gezellig gekletst met iedereen, maar al gauw werd het weer laat en voordat Eyse en ik het wisten, was het al 01:30 uur. Aangezien ik zaterdagochtend om 06:30 uur op moest staan, om me klaar te maken en de laatste dingen in mijn koffer te stoppen, zijn we op dat moment maar snel naar het appartement gegaan. Het afscheid was, zoals altijd, niet leuk. Er waren een hoop mensen die teruggingen naar huis, dus het was één zee van afscheid nemende mensen. Wat ik wel merk, is dat het iets gemakkelijker begint te worden. Je moet je realiseren dat het een periode in je leven is. Een avontuurlijke periode die je deelt met andere mensen en waar je binnen korte tijd dicht naartoe groeit, maar het is alleen een periode. Iedereen gaat op een gegeven moment weer terug naar zijn of haar eigen leven, in zijn of haar eigen land. Ach, ook voor afscheid nemen geldt oefening baart kunst, zullen we maar zeggen.

Zaterdag was een ietwat hectische dag. Een dag waarop ik moet reizen vind ik meestal hectisch, maar ik moet zeggen dat alles heel goed ging. Gelukkig kon ik samen met Nicky naar het vliegveld reizen. De trein had geen vertraging, we konden gelijk nadat we het busstation opliepen de bus vanaf Napels Centraal naar het vliegveld nemen. Inchecken, koffer afgeven, controle, alles ging perfect. Het vliegtuig vertrok min of meer op tijd. Het vliegen duurde maar 50 minuten. Wel hebben we zo ongeveer de gehele reis behoorlijke turbulentie gehad. Bij aankomst op het vliegveld van Catania lagen de koffers gelijk op de band en ik had die van mij ook bijna gelijk teruggevonden. Daarna zag ik in de aankomsthal al gauw een mevrouw staan met een bordje met mijn naam erop: de transfer! Erg aardige, enthousiaste vrouw, die me in de auto honderduit over Sicilië vertelde en informeerde. Over de verschillende invloeden op het eiland, over de vulkaan, etc. etc. Vervolgens, nadat ze me bij het appartement afgezet had, een kleine rondleiding gekregen van de huiseigenaresse (vriendelijke vrouw) en basta. Daar zat ik dan zomaar in mijn nieuwe appartement. Alleen het weer was even iets minder, maar dat paste eigenlijk wel bij de situatie. Zonneschijn, maar af en toe ook regenbuien. Met andere woorden: een beetje verdrietig om Salerno te moeten verlaten, maar blij om op Sicilië aan iets nieuws te beginnen. Zaterdag aan het begin van de avond heb ik een kleine wandeling door het centrum van Taormina gemaakt, om alles te verkennen en heb ik een paar boodschapjes gedaan. Ik moet zeggen dat ik zéér aangenaam verrast ben door wat het centrum van Taormina te bieden heeft. Super schattig! Echt een vrolijke bedoening met muzikanten en bandjes op elke hoek van de straat. En dan Piazza IX Aprile, het hart van het centrum met een geweldig uitzicht op de vulkaan de Etna en de azuurblauwe zee. De eerste indruk was dus zeer goed. Het heeft hier wel iets van de Amalfi kust, maar toch is het anders. Het bevalt me hier wel. Zeer zeker een aanrader voor een ieder die nog op zoek is naar een mooie vakantiebestemming. Zondag ben ik er opnieuw op uit gegaan om alles te verkennen. Ik wilde de school alvast even opzoeken, zodat ik maandagochtend niet zou hoeven te zoeken. De winkelstraat helemaal uitgelopen en uiteindelijk een heel mooi park vlakbij gevonden: giardino publico, met uitzicht op de zee. ’s Avonds was mijn huisgenoot Nicholas (hij is 22 jaar oud en komt uit New York, maar zijn grootouders zijn Italiaans) druk aan het koken. Hij had twee Amerikaanse meiden uitgenodigd die ook naar dezelfde school gaan als wij, dus ik had gelijk de mogelijkheid alvast een aantal andere leerlingen te ontmoeten. Gezellige avond gehad.

Algauw brak de eerste schooldag op Babilonia aan. Maandag moest ik 08:30 uur op school zijn. Iedereen kreeg een gratis ontbijtje, het lesmateriaal werd uitgedeeld en er werd wat informatie verteld over de school. Een uur later begon de schriftelijke toets. Allemaal grammaticale regels van verschillende niveaus. Wat je al kende, moest je invullen en later werd de toets nagekeken om je niveau te bepalen. Na het schriftelijke gedeelte volgde ook nog een mondelinge toets. Een praatje van ongeveer 5 minuten met één van de leraren, om te kijken hoeveel en hoe goed je al Italiaans sprak. Wat een opluchting was het voor me dat de lerares al gauw zei: “In Salerno heb je niveau A2 behaald? Wat belachelijk, ik ga je indelen in niveau B1.” Joepie! De lesmethode die ze op deze school hanteren, bevalt me tot nu toe goed. Het eerste anderhalf uur is er een grammatica les, dan een halfuur pauze en na de pauze heeft iedereen anderhalf uur schrijven, luisteren en spreken. Met andere woorden: het praktijkgedeelte. Na de les ben ik blijven lunchen op school. Het gebouw is prachtig, met 7 klaslokalen, een computerlokaal, een klein restaurantje en een grote tuin. De sfeer die rond het schoolgebouw hangt is zeer prettig. Iedereen zit huiswerk te maken in de tuin, iets te drinken of gewoon lekker te kletsen. Zo nu en dan komen er ook niet-leerlingen lunchen, omdat er een klein restaurantje is. Iedereen is relaxt en daardoor heb ik het tot nu toe ook erg naar mijn zin. Maandagavond ben ik met Nicholas uit eten geweest. Dinsdag zijn we na de les naar de markt geweest en hebben een aantal verse producten gekocht, zoals brood, groente en fruit en hebben we uitgebreid geluncht in ons appartement. Woensdagavond had de school een bioscoopavond georganiseerd. De film La migliore offerta (the best offer) stond op het programma, uiteraard nagesynchroniseerd in het Italiaans en met Italiaanse ondertiteling, het was dus nog leerzaam ook. Na de film ben ik met Nicholas en Timo (Duits) naar een barretje geweest voor een aperitivo. Donderdagmiddag vond ik het tijd om het oud-Griekse amfitheater te bezoeken. Aangezien we van de school een studentenpas gekregen hebben, konden Nicholas en ik gratis naar binnen. Het grootste gedeelte van het amfitheater staat nog overeind en het uitzicht vanaf de tribune was geweldig mooi! ’s Avonds een heerlijke ovenschaal klaargemaakt, met aardappels, aubergine, paprika, ui, gehakt en tomatensaus en hopla… voordat ik het wist was het alweer vrijdag. Een heerlijke dag gehad. Na school, rond een uur of twee ’s middags, ben ik met Timo naar het strand geweest. Het is een behoorlijk eindje afdalen, dus het leek ons verstandiger om de lift naar beneden te nemen, in plaats van te gaan lopen. Het is echt een prachtig strand, met een soort kort wandelpad (wanneer het niet helemaal vloed is) naar het kleine schiereilandje Isola Bella. Het is niet erg groot en ligt niet al te comfortabel, omdat het geen zandstrand is, maar een strand met stenen en kiezels, maar het is goed te doen. Heerlijk een paar uren in de zon gelegen en ’s avonds was er op school een etentje georganiseerd. Met zijn zevenen hebben we in de grote tuin, met een muziekje uit de speaker, lekker genoten van een driegangenmenu en natuurlijk de nodige wijntjes. Uiteindelijk is het vrij laat geworden, dus zaterdagochtend eerst maar eens flink uitgeslapen. Elke ochtend vroeg opstaan en naar school gaan is toch elke keer weer vermoeiender dan ik van tevoren verwacht en nu extra, omdat het mijn eerste week was. Dan zijn er weer een hele hoop nieuwe indrukken die je moet verwerken. Zaterdag hebben Nicholas en ik het relatief rustig aan gedaan. Relatief, omdat we de hele middag op het strand gelegen hebben, maar dit keer heb ik niet de lift genomen, maar zijn we heel dapper gaan lopen. Niet zo’n probleem voor Nicholas, aangezien hij een getrainde atleet is, maar voor mij was het een heel ander verhaal. Het is ongeveer een halfuur lopen, met steile kronkelende weggetjes en heel veel trappen. Naar beneden ging prima, maar bij het naar boven lopen in bijna 30 graden protesteerden de benen en de longen toch even flink. Hijgend en puffend en vooral zwetend, kwam ik na een halfuur, me inmiddels een 70 jaar oude vrouw voelend, eindelijk boven aan op de heuvel. Jullie zullen begrijpen dat deze oefening meer dan genoeg was voor de hele dag, daarom verder dan ook bijzonder weinig uitgespookt. Lekker gegeten en in de avond een spritz gedronken op het terras. Week één is alweer ten einde en daarmee deze blog ook. Het is voorbij gevlogen! Binnenkort horen jullie de belevenissen van de komende week of weken. Iedereen weer bedankt voor het lezen. Ciao!